bez zapachu

См. также в других словарях:

• woda — ż IV, CMs. wodzie; lm D. wód 1. «tlenek wodoru, ciecz bezbarwna, bez zapachu i smaku, rozpowszechniona w przyrodzie; niezbędny składnik organizmów żywych» Brudna, czysta, mętna, przezroczysta woda. Ciepła, gorąca, zimna woda. Woda pitna,… …   Słownik języka polskiego

• woda — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. wodzie; lm D. wód {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ciecz bezbarwna, bez zapachu i smaku, rozpowszechniona w przyrodzie, niezbędna do życia; tlenek wodoru : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wodór — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. wodórdoru, Mc. wodórdorze, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} pierwiastek chemiczny o symbolu H; najlżejszy gaz bezbarwny, bez zapachu i bez smaku, palny; składnik wszystkich kwasów i większości związków organicznych {{/stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• arszenik — m III, D. u, N. arszenikkiem, blm chem. «trójtlenek arsenu, biała substancja krystaliczna lub bezpostaciowa, bez zapachu, bardzo silnie trująca, otrzymywana przez prażenie rud arsenu; ma zastosowanie między innymi do produkcji trucizn przeciwko… …   Słownik języka polskiego

• dwutlenek — m III, D. dwutleneknku, N. dwutleneknkiem; lm M. dwutleneknki chem. «związek, w którym jeden atom jakiegoś pierwiastka połączony jest z dwoma atomami tlenu, np. dwutlenek siarki, dwutlenek krzemu, dwutlenek węgla» ∆ Dwutlenek węgla «połączenie… …   Słownik języka polskiego

• heroina — I ż IV, CMs. heroinanie; lm D. heroinain 1. «główna bohaterka sztuki, dramatu; aktorka grająca główne role» Heroina romansu. 2. przestarz. «kobieta dzielna, ofiarna; bohaterka» ‹gr.› II ż IV, CMs. heroinanie, blm chem. «alkaloid, pochodna morfiny …   Słownik języka polskiego

• maruna — ż IV, CMs. marunanie; lm D. marunaun ∆ bot. Złocień maruna «Chrysanthemum parthenium, roślina trwała z rodziny złożonych, o łodydze gałęzistej, omszonej, kwiatach żółtych; pochodzi z płd. Europy; hodowana w ogrodach» ∆ Maruna bezwonna… …   Słownik języka polskiego

• metan — m IV, D. u, Ms. metannie, blm chem. «najprostszy węglowodór nasycony, bezbarwny gaz palny, bez zapachu i smaku, lżejszy od powietrza, nietoksyczny; występuje w gazie ziemnym, gazie kopalnianym i w gazie błotnym, stosowany w gazownictwie, w… …   Słownik języka polskiego

• parafina — ż IV, CMs. parafinanie; lm D. parafinain 1. blm chem. «biała, krystaliczna substancja, bez zapachu, będąca mieszaniną stałych węglowodorów nasyconych, otrzymywana z ropy naftowej po oddestylowaniu olejów smarowych, używana m.in. do wyrobu świec,… …   Słownik języka polskiego

• węgiel — m I, D. węgielgla 1. blm «skała osadowa, organiczna, o barwie od brunatnej do czarnej, powstała (głównie w górnym karbonie, permie i trzeciorzędzie) z resztek substancji roślinnych, z domieszek produktów ich rozkładu oraz z substancji… …   Słownik języka polskiego

• żelatyna — ż IV, CMs. żelatynanie; lm M. żelatynayn «bezbarwna lub lekko żółta substancja białkowa, bez zapachu, tworząca z wodą roztwór koloidalny, otrzymywana przez ogrzewanie z wodą surowców zwierzęcych (kości, chrząstek, ścięgien, kopyt, rogów itp.);… …   Słownik języka polskiego